uit logeren met de hondjes
Blijf op de hoogte en volg Annedit
26 December 2014 | Finland, Pudasjärvi
maar voor je zover bent... thermosokken, thermo legging, thermo shirt, fleece trui, skibroek, wollen sokken, ski sokken, winterjas, thermo overall, sneeuwlaarzen, thermohandschoenen, wanten.... helemaal aangekleed ready to go.... mmh misschien eerst toch nog even plassen.... en dan kan er weer van alles uit ;).
Een reisje als dit vraagt planning, dat merk je wel.
Ik had een ander setje honden gekregen dan maandag, een erg alert stel. Binnen 10 minuten was ik mij slee kwijt. We stonden stil, ik met mijn voet op de rem. Stond even om me heen te kijken en dus niet op te letten en weg waren mijn 5 nieuwe vrienden. Of ik even bij de les wilde blijven dus.
De Toon was gezet. Ricky, Sasja, Nana, Irena en Olle laten niet met zich sollen en vragen mijn volledige aandacht. Sleetje rijden is best vermoeiend. Om ze in toom te houden moet je ze in het begin veel remmen. zo leren ze een beetje afstand houden en dat jij de baas bent. Aan de andere kant moet je steeds opletten of er niet 1 zit te poepen want dan moet je een beetje vaart minderen, waarderen ze zeer ;)
Ik denk dat ik na een uurtje al weer naast de slee lag. Ik ben gewoon niet zo goed met bochten. Remmen voor de bocht... niet in de bocht... blijft lastig. maar ik moet zeggen, ik stond vrij snel weer en kon weer door.
Met de lunch was de zon al weer onder en na de lunch in het donker verder. Dat ging eigenlijk veel beter. als je de bocht niet ziet kan je ook niet remmen in de bocht... Onderweg een zweem noorderlicht gezien. Kon natuurlijk niet te lang kijken want als ik even niet oplet zwabbert mijn slee al weer alle kanten op.
Na 32 km eindelijk op de plaats van bestemming. alle honden uit de tuigjes en naar hun hok brengen, de sauna opstoken en een wak maken in de vijver om na de sauna in te springen.
Ik denk dat we wel 2 uur in de sauna gezeten hebben om op te warmen. Het wak heb ik gelaten voor wat het was... was net warm ;)
De Volgende dag gewoon soepel gegleden, niet gevallen, alle bochten goed genomen en dankzij mijn ski-appje weet ik dat onze topsnelheid bijna 28 km per uur was.
Aangezien ik dankzij een snurkende reisgenoot weinig had geslapen ben ik vrij snel na het kerstdiner naar mijn kamer gegaan. Staat een paar uur later Jet ineens op de deur te kloppen... nu uit bed, Noorderlicht is gesignaleerd. Dus skibroek over pyjama, sneeuwlaarzen aan, fleece en jas. Camera gepakt en naar buiten gesprint.
De piste op, want daar was geen licht. Eerst zag ik niets tot ik het zag op het schermpje van de camera van Jet. Toen zag ik het ook in de lucht. het is echt heel bijzonder, een soort dansend licht in de lucht. het veranderd steeds van kleur en formaat. Ik denk dat we wel een uur over de piste hebben gedwaald terwijl ik in het donker probeerde uit te vinden hoe mijn camera werkt. maar het resultaat is en ik heb bewijs dat ik het licht gezien heb.
X
-
27 December 2014 - 14:25
Ans:
Leuk dat hondenhuisje. Is het niet een beetje klein? Was niets voor ons Battle geweest.
Wie was je favoriete hond?
Doebi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley